Fqinja ime mbushi sot 90 vjeç dhe vendosa të shkoj ta përgëzoj. Por kur hyra në shtëpinë e saj, nuk mund të ndaloja dot lotët… Fqinja ime mbushi sot 90 vjeç dhe vendosa ta përgëzoj. Por kur hyra në shtëpinë e saj, nuk mund të ndaloja dot lotët…

Fqinja ime mbushi së fundmi 90 vjeç. Jo se kam qenë shumë e afërt me të, por nuk mund të quheshim të panjohura. Ndonjëherë ndalesha për të biseduar me atë grua të moshuar, një grua e këndshme dhe interesante.

Kështu ndodhi në fillim të muajit, kur mësova se Maria Petrovna do të festonte ditëlindjen e saj fundjavën që vjen.

Sigurisht, nuk kisha marrë ndonjë ftesë për festë, sepse njerëzit në atë moshë nuk kanë zakon të organizojnë festa, por e dija që do të shkoja me një tortë dhe do ta përgëzoja gjyshen time.

Gjyshja ime jetonte e vetme, burri i saj ishte larg, dhe fëmijët e saj ishin shpërngulur. Vendosa të mos shkoja shumë herët që të mund ta festonte me fëmijët e saj, sepse ata i shihnin rrallë, siç më kishte thënë gjyshja ime. Pra, kur arrita në shtëpinë e gjyshes, surpriza ime ishte e jashtëzakonshme.

Shtëpia ishte e pastër, aroma e ushqimit të freskët vinte nga kuzhina, dhe gjyshja ime ishte ulur në një fotel dhe po shikonte televizor. “Për siguri të gjithë kanë ikur tashmë,” mendoja, duke mos mundur ta besoja, sepse do të kisha vënë re makinat.

Kur gjyshja ime më pa, ajo buzëqeshi, ishte e qartë që gëzohej që dikush kishte shkuar ta përshëndeste dhe mund të shihja lot të lehtë në sytë e saj; isha e sigurtë që isha personi i parë që e vizitonte atë ditë.

Më vjen shumë keq për atë grua dhe vendosa të qëndroja pak më shumë, dhe nga tryeza në shtëpinë e saj dukej se ajo priste shumë më shumë mysafirë.

Qëndrova atje, gjyshja më trajtoi me një drekë, dhe më vonë mësova se asnjë nga fëmijët apo nipërit e saj nuk e kishte telefonuar as për ta përgëzuar.

As nuk dija çfarë të thoja, më vinte kaq keq për të, dhe ishte e qartë që ajo mezi po mbante lotët.

Përpjekja ime ishte të qetësoja atë grua, por ishte e dukshme që shpirti i saj ishte i dhimbshëm. Atë natë nuk mund të flija për një kohë të gjatë.

Nuk e kuptoja pse mund të isha kaq e ngarkuar në një ditë pushimi, saqë as nuk mund t’i përgëzoja mamën dhe gjyshen time për ditëlindjet e tyre. Mos i harroni prindërit tuaj, telefonojini shpesh, vizitojini, ata ju presin gjithmonë!

Related Posts