Shtëpia ndodhej në periferi të qytetit. Babai i familjes punonte deri vonë në mbrëmje, ndërsa nëna ishte e zënë gjithë ditën me blerje ose punë shtëpie.
Shpesh herë, në shtëpi mbetej vetëm vajza e tyre gjashtëvjeçare. Kriminelët lokalë ndoshta e kishin mësuar këtë dhe kishin vendosur ta shfrytëzonin momentin për të grabitur shtëpinë. Pasi kishin zgjedhur ditën e duhur, iu afruan portës dhe trokitën në kutinë e ndërfoni.
U dëgjua zëri i vajzës:
-Kush është aty?
-Po poçti. A ka ndonjë të rritur në shtëpi?
-Jo, vetëm unë dhe Vaska.
-Vaska? Sa vjeç je ti?
-Unë jam gjashtë, ndërsa Vaska sapo ka mbushur një vit.
Kriminelëve u dukej se kishin gjetur një preh të lehtë. Ata thyen bllokën dhe hynë në shtëpi. Pasi hynë në holl, panë një figurë të madhe që i goditi njëri në tokë dhe e mbajti fort për qafë me dhëmbë. Krimineli tjetër, duke kuptuar se “Vaska” ishte një qen i madh, ndaloi nga frika dhe nuk mundi të lëvizte. U zbulua se qeni i bariut e dëgjonte shumë mirë urdhrin e vajzës së vogël, dhe sapo kreu detyrën e tij dhe dëgjoi komandën “kujdes”, ai u ul pranë grabitësit dhe priste udhëzime të tjera.
Kriminelët qëndruan kështu të ngujuar në vend derisa erdhi babai i familjes dhe thirri policinë.
