Alla ishte në vitin e tretë të kolegjit kur një natë erdhi dhe ma vuri para një test dyshenjash.
U befasova, sepse nuk dija që kishte të dashur, por përthitha një herë dhe thjesht e pyeta kur planifikon çifti i ri të bëjë dasmën. Alla u përkul dhe tha se nuk do të ndodhte asgjë dhe se do ta rrisë fëmijën vetë. Fillimisht kundërshtoi martesën. Tani nipi im është një vjeç e gjysmë. Bijë e imja bëri nënë kur ishte 22 vjeçe.
Pavarësisht të gjitha provave që kam, bijë e imja më siguroi se do të menaxhonte gjithçka dhe se nuk kërkon ndihmë as materiale, as morale prej meje. Megjithatë, shoh që ka vështirësi për t’u menaxhuar. Shpesh bijë e imja është e lodhur dhe e pamatur. Ajo punon në distancë natën dhe gjatë ditës kujdeset për foshnjën, ndonjëherë shkoj te ajo dhe ajo fle pranë foshnjës. Nuk e di se si do ta vazhdojë jetën kështu. Miqtë dhe njohuritë e mia nuk besojnë që unë nuk ndihmoj në kujdesin për nipin tim. Ata thonë se ata nuk mund të sillen kështu me fëmijën e tyre të vetëm.
