Unë jam një burrë më i moshuar, 59 vjeç. U martova kur isha 19 vjeç. Kam qenë i martuar me gruan time për 40 vjet. Kemi kaluar shumë gjëra: kemi bërë diskutime, do të divorcoheshim, jemi ndarë për një kohë dhe pastaj u pajtuam…
Thënë shkurt, kemi kaluar nëpër zjarr, ujë dhe mjaltë. Por unë jam me gruan time jo për një dashuri të fortë. Thjesht e pëlqeja dhe e luta ta martohem me mua. Kurrë në jetën time nuk kam qenë i dashuruar, gjithmonë kam tallur miqtë e mi që flisnin për të dashurat e tyre sikur ishin krijesa qiellore. Kurrë nuk e kam kuptuar. Kështu ka qenë derisa nuk e takova atë. Me të fillova të jetoj në një mënyrë të re. Jeta ime mori ngjyra të reja, u ndjeva si një djalë 20-vjeçar.
Gruaja ime thotë se duhet të largohem nga familja, por nuk mund të marr dhe ta fshij gjithçka për të cilën kam jetuar gjatë gjithë kësaj kohe. Për më tepër, nëse shkoj te gruaja e re, askush nga familja ime nuk do të më kuptojë. Po ashtu, kam dëgjuar histori kur një burrë shkon te një dashnore e re dhe ajo e lë, dhe ai mbetet me një zemër të thyer. Por për të gjetur diçka, duhet të heqësh dorë nga diçka.
Kam mbetur mes dy zjarresh. Nga të dyja anët janë gratë që dua. Njëra më ka dhënë dashurinë dhe kujdesin e saj për 40 vjet. Ajo më ka mbështetur, ka vajtuar me mua dhe ka gëzuar për arritjet e mia. Ajo tashmë nuk është thjesht gruaja ime, ajo është diçka më shumë. Tani jam i sigurt për të. Ndërsa tjetra është një frymë e freskët.
Ajo i dha jetës sime një kuptim të ri. Gjatësia e përditshme të jetës u zëvendësua nga ditët plot ngarkesë. Nuk mund ta imagjinoj ditën time pa të. Mund të flas me të për gjithçka, mund të kaloj ditë të tëra duke qëndruar në shtëpi me të, mund të jetoj në moment. Por ka një problem. Ajo më ka vendosur në një situatë që duhet të marr një vendim: ose largohem nga gruaja ime dhe qëndroj me të, ose ajo më lë. Të dyja opsionet më janë të panjohura. Nuk mund t’i humbas të dyja.
Si mund të marr një vendim në këto rrethana, më thoni. Ja sa e çuditshme është jeta… Kam jetuar qetësisht 59 vjet, dhe pastaj, bam, ndodhi ky enigmë. Në kokën time ka argumente nga të dyja anët, idetë janë jashtëzakonisht të kundërta. Në një sekondë mendoj një gjë, në sekondën tjetër një tjetër. Kam frikë kur mendoj se sa të pambrojtur jemi ne, burrat, përballë “seksit të dobët”.
