– Mirëdita, unë jam xhaxhai juaj!
E dëgjova kur hapëm derën e apartamentit tonë. Në prag ishte një grua e shkurtër, rreth pesëdhjetë vjeçare. Mendova se ishte një shaka dhe dikush po më bëntë shaka, por nuk pashë asnjë kamerë, kështu që duhej të kërkoja shpjegim.
– Më falni, por kujt jeni xhaxha?
– Si kujt, unë jam xhaxhai Maria. Kushërira ime Ana është nëna e bashkëshortit tuaj, Andre. Natyrisht, kam telefonuar burrin për ta sqaruar këtë. Burri më shpjegoi gjithçka dhe nuk kishte zgjedhje, duhej ta lejoja të panjohurën në shtëpinë tonë.
Doli që xhaxhai Maria erdhi sepse prindërit e burrit tim sapo ishin duke u zhvendosur në një shtëpi të re, kështu që nuk kishin ku ta pritnin. Për këtë arsye, ata propozuan që ajo të qëndronte te ne.
Askush nuk më informoi për këtë, nënës së bashkëshortit tim i dukej se Andre do të më thoshte, ndërsa Andre mendoi se nëna do të më thoshte. Askush nuk mendoi të më pyeste nëse do ta pranonte këtë dhe nëse më përshtatet. Por kjo është një çështje tjetër. Do të flas për këtë me ta më vonë.
Xhaxhai Maria doli të ishte një grua e këndshme dhe e arsyeshme. Ajo solli edhe dhurata për ne, disa kavanoza me marmelatë.
Pas darkës, pasi dëgjuam historitë për të afërmit e shumtë, e vendosëm mysafiren të flejë në kanapé në dhomën e ndenjes dhe ne vetë shkuam për të fjetur.
Në mëngjes më zgjuan aromat e mrekullueshme të pjekjeve. Zonja Maria, e cila kishte ngritur herët, vendosi të na befasojë dhe gatuan disa pite. Isha e kënaqur, sepse zakonisht përgatitja mëngjesin ishte përgjegjësia ime, dhe tani kisha mundësinë të qëndroja më gjatë në shtratin e ngrohtë.
Rreth gjysmë ore më vonë u zgjova dhe shkova në kuzhinë. Aty ishte xhaxhai Maria dhe po provonte pitet e saj.
Kur më pa, ajo më tha:
– Oh, më falni, mendova se ju zgjoha! Pak u futa në kuzhinën tuaj, shumë doja t’ju ftoja me diçka (doli se ajo kishte sjellë vetë produktet, veçanërisht vezë nga fshati, miell të veçantë dhe të tjerë). Uluni, hajdeni mëngjesin, unë do të shkoj te mjeku.
Nuk më pëlqen kur dikush “shpërndan” në kuzhinën time, dhe sidomos kur fton mysafirë në shtëpinë time pa dijeninë time. Por xhaxhai Maria la pas vetëm përshtypje të mira. Do të isha e lumtur nëse ajo do të vinte përsëri tek ne, madje edhe me fëmijë.
Gjatë këtyre tri ditëve që kaluam së bashku, nuk na dha asnjë problem. Madje na shpërndau me ushqime të ndryshme. Ajo vizitoi të gjithë mjekët e nevojshëm dhe u kthye në shtëpinë e saj në fshat, duke na kërkuar falje një mijë herë që duhej të qëndronte te ne. Duket se të afërmit mund të jenë edhe të tillë!
