Vetëm ai punon, unë kujdesem për shtëpinë. Për momentin nuk kemi fëmijë. Burri im ka një pagë të mirë, për këtë nuk mund të ankohem. Nuk mund të them që kemi kursime të mëdha, por na mjafton për një nivel të mirë jetese.
Për shkak të pagës së mirë të burrit tim, ai vendosi që të ndihmojë prindërit e tij. Ata jetojnë jashtë qytetit, të dy punojnë, por situata e tyre financiare është normale. Ai thotë se ndihma për ta dhe sigurimi i një niveli jetese të denjë është detyrimi i tij. Ata i kanë dhënë gjithçka që mundën dhe ia dedikuan jetën e tyre. Nuk e mendoi si të nevojshme të diskutojë me mua për këtë çështje dhe e mori vendimin vetë.
Sinqerisht, nuk e kuptoj këtë situatë. Prindërit e burrit tim jetojnë normalisht, si miliona njerëz të tjerë. Nuk vuajnë nga varfëria, fitojnë mjaftueshëm. Nuk kuptoj pse po i jep para kur ata mjaftojnë. Sidomos pasi ata nuk i shpenzojnë shumë ato para që ai u jep. Por burri im mendon se ndihma e tij nuk do të ishte e tepërt.
Në këtë mënyrë, ata mund të lejojnë më shumë, dhe ata e meritojnë. Jam dakord që mund të ndihmosh të afërmit, por nuk duhet ta bësh këtë me kosto për veten dhe familjen tënde. Familja jonë është në humbje për shkak të këtij vendimi të burrit tim.
Bëhet fjalë për faktin që i thashë burrit tim që dua ta festoj ditëlindjen time në Itali. Udhëtimi në këtë vend ka qenë një ëndërr e imja për një kohë të gjatë. Zakonisht kalojmë pushimet verore në bregdet dhe ky lloj pushimi nuk më emocionon më. Për ditëlindjen time dua diçka të jashtëzakonshme dhe zgjodha Italinë. Nuk kam menduar për ndonjë vend tjetër për pushime.
Por burri im tha se në kohën që ka mbetur deri në ditëlindjet e mia, nuk do të mundemi të kursejmë shumën e nevojshme për udhëtimin. Më kërkoi që ta shtyjmë udhëtimin.
Por unë nuk dua ta bëj këtë, mendoj se e meritoj një dhuratë të tillë. Nuk kam ndërmend të tërhiqem. Për më tepër, nëse burri im nuk do t’u jepte një pjesë të pagës së tij prindërve të tij, do të kishim mjaftueshëm para për udhëtimin. Këto janë paratë e familjes sonë dhe ne duhet t’i përdorim ato.
Nuk e di se si të arrij një marrëveshje me burrin tim. Si ta bind që të ndalojë të ndihmojë, të paktën përkohësisht? Ata nuk shpenzojnë shumë, dhe atyre para do t’ju duheshin për ne. Ndoshta duhet të flas me prindërit e burrit tim dhe t’u shpjegoj gjithçka? Të kërkoj që të heqin dorë nga ndihma që marrin nga djali i tyre dhe t’i lënë paratë në familje?