Njëmbëdhjetë vjeçarja e saj kishte ditëlindjen dhe ftoi të gjithë në shtëpinë e saj. Gjyshja po qëndronte në kuzhinë dhe po bëntë punë dore. Ajo nuk merrte pjesë në këtë festë. Ishte e sjellshme me të gjithë. Miqtë e mbesës time gjithmonë thoshin se gjyshja e saj është shumë e dashur. Çdokush do të dëshironte të kishte një gjyshe të tillë.
Në këtë ditë, prindërit e mi nuk ishin në shtëpi. Ata ishin në teatër. Gjyshja i paralajmëroi se prindërit do të kthehen shpejt dhe se pushimi po i afrohej përfundimit. Vajzat po përgatiteshin dhe e ftuan ditëlindashen të dalë me ta, sepse moti jashtë ishte i bukur. Gjyshja nuk kishte asgjë kundër, por tavolina nuk ishte pastruar dhe enët ishin të ndotura.
Mbesës shumë i pëlqente të dilte me shoqet e saj. Por nuk mund ta lëshosh situatën ashtu, duhet të pastroni pas vetes! Çfarë do të mendojnë vajzat? Nuk është mirë kur ti argëtohesh, dhe të tjerët duhet të pastrojnë pas teje. Prindërit ishin njerëz të kuptueshëm dhe e lanë shtëpinë me qëllim që vajza e tyre të kënaqet me pushimet dhe miqtë e saj të ndihen të rehatshëm. Dhe prindërve të mirë do t’u vinte turp të shihnin kaq shumë kaos në shtëpi. Kjo nuk është e drejtë për prindërit! Gjyshja dha shembuj të ndryshëm nga rinia e saj.
Ata gjithashtu argëtoheshin me miqtë e tyre, organizonin festa dhe qëndronin deri vonë jashtë. Por pas çdo feste, miqtë e saj i ndihmonin të pastronte. Vajzat u turpëruan nga vetvetja dhe vendosën ta ndihmojnë mikeshën e tyre të pastronte shtëpinë. Ato pastruan me aspirator, pastruan tavolinën dhe lanë enët. Gjyshja i shihte me admirimin dhe vazhdonte të bënte punën e dorës. Vajzat donin të përfundonin shpejt që të mund të dilnin jashtë. Pasi përfunduan, i falënderuan gjyshes për ushqimin e shijshëm dhe dolën për një shëtitje. Kur prindërit u kthyen në shtëpi, gjithçka ishte në rend dhe shtëpia ishte plotësisht e pastër.
