Vasilina është vajza më e madhe në familje dhe për këtë arsye ishte si një nënë e dytë për dy motrat dhe vëllain e saj. I ushqente, i vishte, i çonte vetë në shkollë – nëna e saj punonte, ndërsa babai kishte ndërruar jetë shumë herët.
Të dyja gratë mbetën vetëm me detyrimet për të rritur tre fëmijë. Shumë nga të afërmit e Vasias as që e kujtonin ekzistencën e saj – nuk e ftonin për ditëlindje apo për ndonjë rast tjetër. Të afërmit e saj u kujtuan për të vetëm pas 15 vitesh.
Vasilina u martua nga dashuria e madhe dhe vetëm pak ditë para dasmës kuptoi se kishte “fituar llotarinë” – bashkëshorti i saj, përveçse ishte i mençur dhe interesant për të, nuk kishte nevojë për para – kishte mjaftueshëm të vetat. Pas martesës, Vasja dhe Sasha ndërtuan një shtëpi buzë detit dhe për dy vjet e përfunduan tërësisht.
Pikërisht atëherë, të afërmit e Vasias nisën të vijnë për vizitë. Kushëriri me gruan dhe djalin e tij ishin ndryshe nga të tjerët. Vinin çdo vit dhe nuk bënin asgjë. Nusja nuk ndihmonte fare në pastrim, ndërsa vëllai i Sashës rrinte shtrirë në divan 24 orë në ditë.
Hera e fundit që kjo familje erdhi të pushojë falas në shtëpinë buzë detit, gjithçka ishte edhe më keq se zakonisht – hëngrën të gjithë ushqimin, nuk shkonin në dyqan, qëndronin në shtëpi gjatë gjithë kohës dhe, sigurisht, motrat e Vasias harruan plotësisht çfarë është hapësira personale. Qëndruan për plot dy muaj dhe Vasja me burrin e saj u turpëruan t’i largojnë.
Atëherë Vasja vendosi të veprojë ndryshe. Një ditë, ajo dhe bashkëshorti i saj dolën nga shtëpia dhe lanë një shënim në kuzhinë. Kur u kthye në mbrëmje, gjeti në sobë një tenxhere të vogël me supë. Të afërmit nuk ishin të kënaqur. Dukej se prisnin edhe ndonjë ndjesë. Ditën tjetër, Vasja bëri të njëjtën gjë. Pas herës së katërt, kur u kthye në shtëpi – të afërmit nuk ishin më.
Pa një letër mbi tryezë dhe kuptoi se më në fund ishin larguar për në shtëpitë e tyre – ndoshta përgjithmonë. Sapo lexoi letrën, Vasilina ndjeu faj për ta, por më pas kuptoi se thjesht kishte mbrojtur hapësirën dhe jetën e saj.
