Quhem Viktoria dhe jam martuar së fundmi me Juran. Të dy jemi në të njëjtën moshë, njëzet vjeç. Me burrin tim jemi si shpirtra binjakë, e duam shumë njëri-tjetrin. Ndoshta personi i vetëm që është më afër Juras se unë është vëllai i tij binjak, Lesha.
Ata ngjajnë shumë me njëri-tjetrin, aq shumë saqë ndonjëherë edhe prindërit i ngatërrojnë. Dhe ata përfitojnë nga ngjashmëria e tyre dhe gjithmonë i nervozojnë e shqetësojnë të gjithë përreth tyre. Është befasuese që jo vetëm duken njësoj, por kanë edhe interesa të njëjta. Për të krijuar një ide më të qartë: kanë madje edhe tatuazhe identike.
Në përgjithësi, ata janë të lumtur që ruajnë këtë ngjashmëri dhe e shohin si shumë argëtuese. Duhet të pranoj se edhe unë shpesh i ngatërroj. Burri im gjithmonë më qesh për këtë. Çdo herë ndjehem paksa në siklet, por thjesht duhet ta pranoj dhe të jetoj me të. Vëllezërit shpesh duan të më ngacmojnë. Fatkeqësisht, nuk e dija që burri im nuk dinte të kontrollohej dhe që do të përfundonte kështu. Fakt është që një ditë Jura u kthye nga puna më herët se zakonisht. Ishte shumë i gëzuar.
Doja t’i ngrohja darkën, por ai më tha të ulesha dhe të pushoja, sepse ai do të kujdesej për gjithçka. Në fund ai porositi ushqim dhe na e sollën në shtëpi. U habita këndshëm, sepse kishim kohë pa kaluar një mbrëmje romantike. Kaluan shumë bukur, hëngrëm një darkë të shijshme, folëm dhe pastaj shkuam në shtrat. Dhe në mëngjes, kur u zgjova, Juri nuk ishte më në shtëpi dhe unë isha shumë e emocionuar për t’u përgatitur për punë. Në atë moment nuk e dija çfarë surprize më priste në katin e sipërm. Jura u kthye nga dëmtimi i tij jo vetëm, por me vëllain e tij.
U gëzova shumë që e pashë dhe sapo doja të vendosja tryezën kur ata filluan të qeshnin dhe më treguan se dje Juri kishte qenë te prindërit e tij, dhe Lesha kishte ardhur për vizitë. Gati sa nuk rashë pa ndjenja. Mund të shihja vetëm fotografitë nga mbrëmja e kaluar. Por Juri e shijonte – ai vetëm qeshi dhe tha se donte të dinte nëse do ta ngatërroja me vëllain e tij edhe në jetën intime. A mund ta imagjinoni të dëgjoni diçka të tillë nga burri yt? U ndjeva e ndotur dhe e përdorur. Juri më tha të qetësohesha, sepse nuk e konsideronte tradhti. Nuk mund të gjeja më vend për veten.
Pas këtyre fjalëve nuk durova më dhe fillova të qaja, pastaj u largova nga shtëpia. Nuk e kuptoj si arritëm deri këtu. Në fund, shkova në shtëpinë e prindërve të mi dhe nuk u ktheva më në shtëpi. Burri im më telefononte njëqind herë në ditë, më lutej t’ia falja, më thoshte që nuk duhej ta shkatërronim familjen për një “ngrohtësi të paqartë”. Por unë nuk mund të jetoj më me një burrë të cilit nuk i besoj aspak dhe nga i cili pres një “goditje të dyfishtë” në çdo moment.
