Unë jam 21 vjeçe. Para pesë vitesh, nëna ime solli një burrë të dytë në shtëpinë tonë. Nuk më pëlqeu që në minutën e parë. Ai punonte si roje sigurie. Erdhi në shtëpinë tonë me dy valixhe, por menjëherë filloi të më urdhëronte dhe të më “edukonte”. Ishte një njeri i neveritshëm. Nuk e di çfarë pa në të nëna ime.
Paga e tij është qesharake dhe ai i paguan ish-gruas me pseudonime. Kurrë nuk kemi pasur marrëdhënie të mira. Në fillim heshta. Por më pas fillova të grindem me të. Pasi mbarova shkollën, u regjistrova në fakultetin e mjekësisë me bursë shtetërore. Që fëmijë kam ëndërruar të bëhem mjeke. Mundohem të mësoj mirë, edhe pse shkolla e mjekësisë është mjaft e vështirë.
Madje marr dhe bursë. Para gjashtë muajsh, ai njeri filloi të më qortojë se “u rri mbi qafë”: “Je e rritur dhe ende rri në kurriz të nënës tënde. Nuk kemi pse të të mbajmë, të ushqejmë, të veshim; unë, në moshën tënde, punoja.” Filloi të më akuzojë se nuk sjell para në shtëpi. Sipas tij, duhet të gjej një punë, t’i ndihmoj, sepse ata nuk kanë mjaftueshëm. Dhe gjëja më e keqe është që nëna ime e mbështet, thotë se ai ka të drejtë, përpiqet të më edukojë, të më “vë në rrugë të mbarë”. Nëna ime më tha: “Mund të gjesh një punë me kohë të pjesshme, është e vështirë për ne të të mbajmë, nuk jemi prej hekuri.”
Dy ditë më parë, në mbrëmje, ai njeri tha se fëmijët e rritur duhet të jetojnë të ndarë nga prindërit. U befasova dhe e shikova nënën time. Ajo heshti, që do të thoshte se ishte dakord me të. U futa në dhomën time. Të nesërmen, nëna ime filloi të flasë për atë që kishte ndodhur: “Më është bërë shumë e vështirë, jam përballë një zgjedhjeje. Grindemi pa pushim. Ti bën skena dhe nuk di të mbyllësh gojën. Dua të jetojmë në paqe. Ai ka të drejtë, ti je e rritur dhe duhet të jetosh më vete. Ke një muaj për të gjetur një vend për të jetuar dhe për t’u larguar.” Isha e tronditur. Kurrë nuk kam menduar se nëna ime do të vendoste të më heqë qafe. Nuk do t’ia fal kurrë.
