Nëna ime pësoi një goditje në tru dhe u paralizua nga njëra anë, ndaj vendosëm ta strehojmë tek ne. Motra e saj nuk donte ta merrte, sepse kanë fëmijë dhe nuk ka vend për të në një apartament me një dhomë.
E kishim menduar mundësinë për të punësuar një infermiere, por financat tona nuk na lejonin ta bënim këtë, dhe motra ime refuzoi të na jepte para. Mendonim që mund të shkonim tek ajo, ta vizitonim, por edhe kjo ide ra poshtë, sepse nuk mund ta lësh vetëm dhe nuk është e leverdishme të udhëtosh nëpër gjithë qytetin disa herë në ditë. Kaluan gjashtë muaj që nëna ime jetonte me ne, nuk na pengonte, madje pothuajse ishte rikuperuar.
Vendosëm ta ftojmë të jetojë me ne përherë, menduam se do të na ndihmonte, do të kujdesej për fëmijët, ata nuk janë më të vegjël. Gjithçka ishte në rregull, derisa dëgjova nënën time të fliste në telefon me motrën time: – “Bijë, gjithçka do të rregullohet. Do ta shesim apartamentin tim dhe do të shlyejmë kredinë tënde. Përdori paratë për të blerë një apartament për Lilin në qytet, sepse asaj do t’i duhet një vend ku të jetojë kur të fillojë universitetin.”
Më pas, nëna ime më tregoi për planet e saj: “Bir, ti nuk pate asnjë kundërshtim që të jetoja me ty. Prandaj vendosa ta shes apartamentin tim për të ndihmuar motrën tënde.” – “Mëmë, unë kurrë nuk kam pasur fat, gjithçka e kam arritur vetë, asnjëherë nuk më ke ndihmuar, vetë e mora shkollimin, vetë bleva makinën për familjen dhe vetë e ndërtova shtëpinë në të cilën po jeton me ne, nga e para.
Nuk mund të them të njëjtën gjë për motrën e Genës, Elenën, prindërit e së cilës ia paguan dasmën, dhe nëna i dha këstin e parë për apartamentin. Dhe e di çfarë më tha ajo? Askush nuk e ndihmon Elenën përveç meje.”
Në këtë jetë, im atë më ndihmonte sa ishte gjallë. Shkonim bashkë të blinim materiale ndërtimi, së bashku vendosëm themelet e shtëpisë, ai më mësoi gjithçka për jetën, mund të them. Pas këtij bisedimi vendosa ta çoj nënën time te vajza e saj dhe ta lë ajo të kujdeset për të. Ndoshta kam vepruar keq me nënën time, por thjesht më nervozonte që ajo nuk më vlerësonte fare.
