Unë vij nga një fshat, por pasi mbarova universitetin, u shpërngula në qytet. Nëna ime mbeti në fshat. Pikërisht në qytet e takova dashurinë time.
U martova me Natalinë dhe filluam të jetonim me qira në një apartament. Prindërit e saj kishin një banesë, por ne dëshironim të jetonim më vete. Ëndërronim të blinim një apartament tonin, ndaj punonim shumë dhe kursenim çdo qindarkë të tepërt. Me kalimin e kohës, grumbulluam një shumë të konsiderueshme parash, por ende jo të mjaftueshme për të blerë një apartament.
Nëna ime vdiq kohët e fundit. Pas vdekjes së saj trashëgova shtëpinë në fshat, të cilën vendosa ta shes.
Në çdo rast, nuk kisha ndërmend të jetoja atje – kam punë në qytet. Në fshat nuk ka asnjë perspektivë. Vendosa të investoj paratë nga shitja për të blerë një apartament.
Menjëherë pasi shitëm shtëpinë, vjehrra jonë erdhi për vizitë dhe kërkoi një shumë të konsiderueshme parash.
Nuk munda t’ia mohoja plakës dhe ia dhashë paratë borxh. Tre ditë më vonë erdhi vëllai i Natashës dhe kërkoi gjithashtu para për të paguar universitetin e djalit të tij. Tha se kishte probleme në punë. Shuma ishte shumë e madhe.
Ia shpjegova se unë dhe Natasha po planifikonim të blinim një shtëpi dhe nuk mund t’i jepnim para. Ai u zemërua dhe madje filloi të më fyente. Edhe vjehrra u ofendua.
