Vëllai im u martua me një vajzë nga fshati për një kapriçio. Dhe atëherë ndodhi diçka që as unë, as prindërit e mi nuk e prisnim. Ndodhi që gjashtë muaj para martesës vëllai im filloi të kërkonte drejtësi në punë dhe mbeti plotësisht pa punë.
Ai menjëherë ndaloi së paguari qiranë dhe u transferua sërish në shtëpinë e prindërve të mi. Dhe atëherë filloi argëtimi i pakufizuar! Ndërkohë që unë isha jashtë për punë, në apartamentin tonë u organizuan festa. U konsumua e gjithë ushqimi, barra u shkatërrua, duhani u ndez. E kujtoj kur u ktheva nga një udhëtim pune, u ktheva në shtëpi dhe në divan flinte një burrë rreth 45 vjeç. „- Kush është ky?“ – „Shshshsh!“ – më tregon vëllai im, „do më zgjojë!“ – „Dhe çfarë është ky erë?“ – „Para se të vije ti, nuk kishte erë, a e di!“ Këtë herë dikush hodhi pleh në një fik, fikun tim të dashur të Benjaminit. Natyrisht jam një njeri i qetë, por këtu kushdo mund të bëhet i zemëruar.
Njeriu u zgjua dhe e nxorrën jashtë, kush ishte ai, mbetet ende një mister. Pas zënkës, vëllai im u bë më i qetë. Një muaj më vonë unë ika për një udhëtim të gjatë pune. Dhe kur u ktheva, mendoja për shtëpinë, do të shkoj në banjë… Pashë që dera ishte e mbyllur nga brenda. I trokita derës. „Kush është?“ – pyet një zë femre.
„Jam unë, shpejt hap derën!“ „Çfarë gazdariye? Ne jetojmë këtu, largoju!“
I telefonova vëllait, dëgjoj ndonjë mërmëritje dhe në fund dera u hap. Hyra dhe pashë një vajzë të adhurueshme në rrobat e nënës sime dhe me këpucët e mia. „- Kush jeni ju?“ – pyet vajza. „- Unë jam ajo!“ – tregoj për portretin tim të varur në dhomën e ndenjës. „- Ajo është e vdekur!“ – kjo budallaqe me sytë e mëdhenj. „- Po ju jeni mirë? Kush vdiq? Ej, vishu dhe ik, nuk jam në humor.“ – „Nuk do të iki asnjëherë! Unë jetoj këtu! Dhe derisa Sasha të vijë, nuk do të iki!“ Dhe atëherë kuptova se në apartament në fakt jetonte një njeri i panjohur. Disa maci të qeramikës, disa mbulesa prej dantelle, revista femrash… I telefonova Sasha-s, ajo më lutet të mos bëj fjalë të këqija, sepse është në rrugë dhe do të më shpjegojë gjithçka. Gjatë shpjegimeve mësoj se kjo është e dashura e tij e re nga fshati, quhet Kristina. Të nesërmen ajo vesh rrobën e nënës sime dhe thotë se atij ditë ka nevojë për dorë femre, do të bëjë burrë nga Sasha, por ajo refuzoi të largohet dhe tashmë 10 ditë jeton me ne.
Dhe që në fillim Sasha nuk e pëlqente, por tani ishte mësuar edhe me qofte dhe me pirozhke. „- Ky është apartamenti ynë i përbashkët! Çfarë ka për të jetuar me Kristina! E drejta ime!“ – „Po, sigurisht je i drejtë! Por ka një gjë… ti nuk punon dhe jeton me shpenzimet e mia! Je vëllai im, por pse duhet ta mbaj unë?“ – „Po kërkoj punë, kam qenë në intervista!“ – „Nuk kam ndonjë problem të takohem, por pse, o Zot, ajo jeton këtu?“ – „Ajo është në një situatë të vështirë në jetën e saj!“
Duhej ta mendoja këtë. Vërtetë apartamenti i prindërve të mi është pronë e përbashkët, edhe pse është regjistruar në emrin tim. Nuk mund ta nxirrja ende Sasha-n. Prandaj vendosa të pres dhe të shoh. Më vonë, më pendohem për këtë pa personalitet, duhej ta thërrisja menjëherë policinë dhe ta nxirrja. Ka një fjalë që thotë „budallallëku është më i keq se vjedhja“, dhe kjo e përshkruan shumë mirë Kristina-n. Për fat të keq, kishim të njëjtën madhësi këpucësh, kështu që Kristina u përpoq të mbante këpucët e mia, siç ishte e zakonshme në familjen e saj. Duhej të vendosja të gjithë këpucët në dhomën time dhe të prisja çelësin e derës. Atëherë vura re që disa nga rrobat e mia mungonin.
Doli se Kristina i kishte dhënë ato tek motra e saj në fshat, sepse mendonte se isha e vdekur, dhe ajo nuk mund ta mbante trupin tim në madhësinë time 40. Për fat të mirë, ajo mori vetëm rroba të vjetra dhe nuk preku ato të zakonshme. Pashë t’i dërgoja gjërat tek nëna ime, por ajo i la vetëm për hedhje dhe nuk pendohesha. Ajo mori fikun tim në dhomën e gjumit të vëllait tim dhe duhej ta luftoja për ta rikthyer me forcë. Vëllai im as që gjeti punë. Dhe paratë e tij filluan të mbaronin. Nuk kisha dëshirë të financoja familjen e re, prandaj hëngra mëngjes, drekë dhe darkë në punë.
Dhe vendosa të mos sillja asnjë ushqim në shtëpi. Shpejt, në apartament nuk kishte më asgjë për të ngrënë dhe Kristina vendosi të bënte një bisedë me mua: „Pse nuk sillni ushqim?“ – më pyeti një herë Kristina. „Nuk shoh arsye për të sjellë, nuk jam në shtëpi!“ – „Do të thotë që nuk hani? Po pse nuk sillni ushqim?“ – „Ky është problemi i Sasha-s!“ – „Atëherë, pyetja është mbyllur. Ti jeton në kurriz tonë!“ – shpërtheu Kristina.
„Çfarë do të thotë kjo? Unë paguaj faturat për shërbime komunale, ha jashtë. – Unë i laj enët dhe pastroni! Nuk jam shërbyese! – Dhe nuk jam sponsorizuesi yt! Ha nga këto pjata dhe i laj në makinën time të enëve me tabletat e mia. Është koha që të largohesh nga këtu!“ Kuptova se de facto jetoj në një apartament të përbashkët. Ndërkohë, pikëllimi u shtua nga vëllai im, i cili mbrëmjen e fundit më tha se Kristina është shtatzënë dhe ai është i detyruar të martohet.
Ai as që gjeti punë, kështu që zgjodhi alkoolizmin si alternativë. Po… kjo është gjithashtu një mundësi! Të nesërmen, Kristina më gëzoi sërish: „Jam shtatzënë tani! Do të jetojmë veçmas!“ – „A ke nevojë për ndihmë në paketim?“ – „Do të duhet të gjesh një vend tjetër për të jetuar!“ – „Unë jam pronari i vetëm i këtij vendi, a dëshiron të shohësh dokumentet? Mund të thërras policinë dhe ata do t’ju çojnë menjëherë. Të bëj këtë?“ – „Nuk do të flas më me ty, le të vendosë Sasha!“
Sasha, me mendjen e pastruar, filloi të ngrihej dhe të fliste budallallëqe për vlerën e familjes dhe ndërgjegjen time. U këshillova me të dhe vendosëm ta shesim apartamentin dhe të ndajmë paratë mes nesh.
Gjithçka ishte e drejtë. O, sa e trishtë ishte për apartamentin tonë! Unë me Fikusin tim u transferuam në një apartament të ri. Dhe Sasha, me pjesën e tij dhe bashkëshorten e re, u zhvendos në një qytet të vogël minerar në atdhenë e Kristina-s. Atje ai shpejt gjeti punë në një minierë. Pjesa e parave shkoi te të afërmit e Kristina-s për të shlyer shumë borxhe, ndërsa të tjerat u përdorën për këstin e parë për hipotekën e familjes së re. „Kurrë nuk më ftuan në dasmë.“ Kështu filloi jeta bashkëshortore e Sasha-s të rritur. Por siç rezultoi, argëtimi sapo po fillonte…
