Irina Mihajllovna është 65 vjeç. Para disa vitesh humbi bashkëshortin e saj dhe e pati shumë të vështirë ta përballojë humbjen. Ndjehej e parehatshme të ishte vetëm në apartamentin që kishin ndarë bashkë. Dhoma e tyre ishte bërë e zbrazët pa të. Kur mbetej vetëm, ajo shpesh i drejtohej burrit të ndjerë dhe bënte biseda të gjata me të.
Ajo e kuptoi se i ishte bërë tepër e vështirë të jetonte vetëm. Atëherë vendosi të jetonte me familjen e vajzës së saj. Ata kishin nevojë për ndihmë me nipërit dhe mbesat. Kjo ide i dukej shumë e mirë dhe i telefonoi motrës për ta ndarë me të. Por motra e Irinës nuk ndante të njëjtin entuziazëm. I tha se në ditët e sotme të gjithë duan të jetojnë veçmas. Nëse ajo merrte një vendim të tillë, më vonë do të pendohej.
Irina nuk e dëgjoi motrën e saj. Familja e vajzës së saj nuk ishte e pakënaqur. Nipërit dhe mbesat u gëzuan që do kalonin më shumë kohë me gjyshen e tyre. U vendos që të shitej apartamenti ku kishin jetuar Irina dhe burri i saj. Me paratë e fituara, vendosën të blinin një apartament me katër dhoma.
Por doli që nuk ishte edhe aq e lehtë të gjeje një banesë të re. Prandaj, për një kohë të caktuar, duhej të jetonin në apartamentin e vjetër me dy dhoma të vajzës së saj. Gjithçka shkonte mirë, Irina kujdesej për nipërit dhe ishte e lumtur që mund të ishte e dobishme për familjen e saj. Një ditë ajo dëgjoi një bisedë mes vajzës dhe dhëndrit. Burri tha se fëmijët ishin të ngjeshur në një dhomë me gjyshen. Së shpejti do t’u duhej më shumë hapësirë. Irina nuk e dëgjoi pjesën tjetër të bisedës dhe u largua. Këto fjalë e shqetësuan shumë. Mendoi se do ta dëbonin. E pushtuan mendime të shumta.
Ndoshta blerja e apartamentit të ri kishte dështuar. Çfarë duhet të bëjë tani? Të nesërmen në mëngjes, Irina filloi të mbledhë gjërat e saj nga dhoma. Në mbrëmje, kur vajza e saj u kthye nga puna, ajo u habit. Irina vuri re se vajza e saj donte të thoshte diçka, por nuk tha asgjë. Më vonë u kthye edhe dhëndri.
Ai tha se kishte lajme. Mblodhi gjithë familjen dhe njoftoi se kishte nënshkruar një kontratë të madhe në punë dhe se së shpejti të gjitha planet e tyre do të realizoheshin, kështu që Irina së shpejti do të mund të jetonte në një apartament të sajin. Gruaja nuk e kuptoi menjëherë dhe e shikoi vajzën me habi. Atëherë ajo ia shpjegoi se kishin vendosur të blinin apartamentin ngjitur. Në këtë mënyrë, Irina do të mund të jetonte e vetme, por njëkohësisht afër tyre. Irina u ndje shumë e lumtur dhe pati keqardhje që kishte menduar keq për vajzën e saj.
