Para pesë vitesh u martova. U vendosëm në apartamentin tim me dy dhoma. Prindërit e tij jetonin në fshat. Ishin shumë punëtorë. Por erdhi një kohë kur u bë e vështirë për ta të punonin atje, dhe kishin shumë larg për të qenë pranë të afërmve, ndaj vendosa t’i merrja pranë vetes.
Nga gjyshja kisha trashëguar një apartament me një dhomë, të cilin e kisha dhënë me qira për një kohë të gjatë. Burri im nuk dinte asgjë për këtë apartament. Ishte një e ardhur shtesë që e përdorja sipas dëshirës. Tani, ua dhashë këtë apartament prindërve të tij.
Dhe gjithçka do të kishte qenë në rregull, nëse nuk do të zbuloja që burri im më tradhtonte vazhdimisht. Kjo temë më goditi papritur, si rrufe në qiell të pastër. Në mbrëmje, e pyeta sinqerisht se çfarë mendonte dhe si planifikonte të jetonte jetën e tij. Ishte qartësisht i përgatitur për këtë bisedë dhe më tha qetësisht se ishte i hutuar në lidhjen tonë dhe nuk mund të vendoste se kush i ishte më afër – unë apo ajo tjetra. Përgjigjja e tij më shokoi edhe më shumë.
E kuptova që gjithë këtë kohë kisha jetuar me një njeri të pabesë, që më kishte shfrytëzuar për interesat e tij. Dhe tani, siç duket, kërkonte një variant më të leverdishëm. Unë nuk jam një send që dikush mund ta zgjedhë. Përgjigjja ime ishte e qartë: le të mbledhë valixhet dhe të shkojë ku të dojë. Nuk dua ta njoh më. Ai nuk mund të vendosë.
Me siguri priste që ta lutesha, që të qaja. Por nuk isha aspak gati t’i falja tradhtinë. Tha se do të shkonte të jetonte me prindërit. Ish-burri im harroi që bëhej fjalë për një apartament që është edhe i imi, dhe që faturat i paguaj unë nga xhepi im. Kishte vendosur të rehatohej mirë. Ndoshta do të sillte edhe të dashurën e tij atje? Sepse ajo jeton në një apartament me një dhomë me dy fëmijë.
Ku tjetër mund të shkonte? Me prindërit e tij jam sjellë shumë mirë. Edhe ata ishin të sjellshëm me mua. Por pse duhet t’ua jap apartamentin tim njerëzve të huaj në këtë rast? Ua tregova situatën dhe vendimin tim, dhe i kërkova të largoheshin. U tronditën, sepse shtëpinë e tyre në fshat e kishin shitur. Dhe unë nuk e dija këtë! Ku shkuan paratë nga shitja?
Pse ende po paguaj faturat për ta? A e shfrytëzoi djali i tyre situatën edhe këtu? Kjo më dha edhe më shumë siguri se po bëja gjënë e duhur. Tani, le të kujdeset djali i tyre për zgjidhjen. Nuk më intereson. Në fund të fundit, ai është burrë dhe duhet të mësojë të mbajë përgjegjësi për veprimet e veta.
Disa më thonë se kam qenë e padrejtë ndaj atyre njerëzve. Nuk e kuptoj ku është “padrejtësia” ime. Burri im më tradhtoi dhe e hoqi dorë nga marrëdhënia me mua shumë lehtë. Prandaj, edhe prindërit e tij janë të huaj për mua. Miqtë më thonë se është koha të ndërpres çdo lidhje me prindërit e dikujt që është sjellë aq keq me mua. Në fund ndjeva se doja ta mbyllja këtë histori sa më shpejt dhe t’i harroja këta njerëz, sikur të mos kishin ekzistuar kurrë në jetën time. Doja të vendosja rregull dhe ta pastroja këtë pisllëk nga jeta ime.
Për ndonjë arsye nuk mund të besoj që prindërit e tij nuk e dinin për tradhtinë e të birit. Dje, papritur, ish-burri im erdhi te unë. Filloi të kërkonte falje. Por pas gjithë kësaj, ndihesha keq të komunikoja me të. I dhashë një javë kohë që të largohej. E nxora jashtë bashkë me gjërat e tij! Edhe një javë – dhe kjo punë do të mbyllet.
