Ndodhi diçka që e tronditi krejtësisht botën time. I telefonova burrit tim sepse fëmijët ndjenin mungesën e babait të tyre. Pas pak mendova se ai e kishte mbyllur, por papritur dëgjova një bisedë që më ngriti gjakun në vend.
Rrija si zakonisht në shtëpi, e rrethuar nga fëmijët dhe lodrat, duke pritur që burri të kthehej nga dreka te nëna e tij. Gjithmonë ndihesha e padëshiruar atje, prandaj nuk shkova me të.
Fëmijëve filloi t’u mungonte babai, ndaj i telefonova ta pyes kur do të kthehej. Ai e hapi, foli shkurt dhe tha që do të pinte edhe pak çaj dhe do të vinte.
Por… harroi ta mbyllte telefonin dhe nëna e tij filloi:
– Çfarë është kjo tani, nuk të lë rehat? Nuk mund të qëndrojë pak vetëm me fëmijët? Ah, i shkretë ti, i shkretë… Ke tre vjet i divorcuar me të dhe ende nuk mund ta mbyllësh njëherë e mirë…
Dhe ai tha:
– Le të rriten pak fëmijët, ajo nuk përkujdeset mirë për ta vetë, më vjen keq për fëmijët. Kur të bëhen më të mëdhenj, do ta bëj gjënë e duhur.
Nuk mund të besoja atë që po dëgjoja. A ishte vërtet burri im ai me të cilin ndava jetën për kaq vite?
A planifikon ai me të vërtetë një divorc dhe unë nuk di asgjë? Më pas e ndryshuan temën e bisedës, dhe unë ende mbaja telefonin në vesh, e tronditur nga ajo që po ndodhte. U ndjeva aq e tradhtuar, aq e mashtruar. Gjithmonë jam përpjekur të jem një grua dhe nënë e mirë. Kujdesesha për shtëpinë, për fëmijët, përpiqesha të krijoja një shtëpi të ngrohtë dhe të këndshme. Dhe tani doli që ndoshta burri im ka një dashnore? Që do të më braktisë?
Që nuk i pëlqen si jam? Qëndrova gjatë me telefonin në dorë dhe nuk dija çfarë të bëja. Mendimet më vërtiteshin në kokë si të çmendura. A duhet të flas me të? Po sikur të mos pranojë asgjë? A duhet të marr fëmijët dhe të largohem? Por ku? Si të filloj nga e para? Ende nuk mund të ndaloj së menduari për atë që dëgjova.
Po sikur të më tradhton me të vërtetë? Po sikur të ketë një tjetër? Po sikur e gjitha kjo të jetë për shkak të nënës së tij, e cila nuk më ka pëlqyer kurrë? Ndoshta ajo e nxit dhe ai, për të pasur qetësi, thjesht bie dakord me të? Ndihem kaq e humbur dhe e lënduar. Nuk di çfarë të bëj. Ka kaq shumë pyetje dhe kaq pak përgjigje.
Ndihem kaq e pafuqishme dhe e vetmuar. Nuk kam me kë të flas për këtë, nuk kam ku të kërkoj mbështetje. Ndoshta duhet të flas me burrin, ndoshta duhet ta përballoj me atë që dëgjova? Por më frikëson reagimi i tij, më tremb që gjithçka do të shembet. Çfarë duhet të bëj tani?
