Tani djali im është 30 vjeç, ai është bërë një njeri serioz, i përgjegjshëm. Kam bërë shumë gjëra budallaqe në rininë time, dhe tani jam i vetmi që vuan. Unë e rrita fëmijën tim vetëm, pa burrin tim, dhe punova gjithë ditën, kështu që djali im u “rrit” nga rruga.
Ai hyri në shoqëri të keqe dhe zhvilloi zakone të këqija. Djali im ishte i dehur dhe shoqërohej me të njëjtët poshtër. Festat e dehur ishin më së paku shqetësimet e tij. Djali im kishte një të dashur, por vetëm në një mënyrë intime, asgjë serioze. Dhe kështu ndodhi që kjo vajzë e re mbeti shtatzënë nga djali i saj.
Prandaj, unë kisha për t’u martuar me të dhe për të marrë përgjegjësinë për fëmijën, sepse prindërit e vajzës kërcënuan të padisin. Pavarësisht nga të gjitha vështirësitë, ne kemi një vajzë të mrekullueshme, të bukur. Pas kësaj, djali dhe nusja erdhën në vete.
Nusja ime mori një punë si shitëse në një dyqan dhe djali im punonte në një fabrikë. U ula me mbesën time dhe e bëra me kënaqësi, sepse ajo ishte aq e bindur dhe e zgjuar. Kështu ndodhi që nusja la burrin e saj. Epo, natyrisht, ata u martuan vetëm për hir të fëmijës, nuk kishte dashuri.
Pas kësaj, mbesa ime jetoi me mua, dhe djali im pagoi ushqim. Dhe kështu ata jetuan. Dhe një ditë, miqtë e vjetër të djalit të tij, ajo kompani e parëndësishme, vendosën të organizonin një takim, dhe djali dhe mbesa u ftuan gjithashtu. Në festë, ishte një vajzë në të njëjtën moshë me mbesën e saj, e cila dukej shumë si ajo, siç thanë të ftuarit, “si dy motra.”
Djali filloi të dyshonte se diçka nuk ishte në rregull, dhe pas festës ai bëri një test atësie. Fëmija është nga dikush tjetër. Babai e refuzoi fëmijën, as nëna nuk ka nevojë për të, dhe sipas dokumenteve, unë jam i huaj për të. Nuk di si ta ndihmoj fëmijën. Pensioni im është i vogël dhe djali im nuk paguan më ushqim. Shko po, vajza: nuk është faji i saj që po ecte nëna…
